‘Ik zie mogelijkheden in Senior Smart Living’
Wonen in een omgeving met uitsluitend andere 55-plussers. Theo Veenkamp en Johanna Halfschepel zien dat wel zitten. In een interview met Goedenwel vertellen ze wat hen zo aanspreekt in de plannen voor Senior Smart Living.
‘Vrienden vragen mij weleens waarom mijn vrouw en ik naar Senior Smart Living willen verhuizen’, begint Theo Veenkamp. ‘We wonen nu heerlijk en zij zeggen dat we het nooit meer zo lekker zullen krijgen als hier. Maar ik zie de mogelijkheid om in Senior Smart Living hetzelfde te creëren als wat ik hier nu heb. Misschien zelfs wel meer dan dat ik nu heb.’
‘Mijn vrouw zei onlangs: “als ik ouder word, dan wil ik niet verpieteren in een omgeving waar ik niets meer kan”’, vervolgt Theo. Hij en zijn vrouw wonen naar eigen zeggen heerlijk in een dorp in Noord-Holland. Hoewel zijn huis is aangepast op eventuele ouderdomsongemakken, denkt Theo niet dat zijn woonomgeving geschikt is voor de toekomst. ‘Het nadeel van het dorp waar we nu wonen is dat we niet zonder auto kunnen. Als we iets willen, dan moeten we altijd naar Amsterdam, Alkmaar of Den Helder. Als ik geen rijbewijs meer heb of niet meer kan autorijden, dan zit ik hier toch een beetje afgelegen. Senior Smart Living wordt in de buurt van een grote stad gebouwd, dan verhuizen we dus naar een omgeving waar we goede voorzieningen in de buurt hebben.’
Ook voor Johanna Halfschepel is het behouden van haar onafhankelijkheid één van de redenen om te verhuizen naar Senior Smart Living. ‘Als het in hartje winter weer ijzelt en sneeuwt, dan zit je als oudere snel geïsoleerd. Dan ben je zo afhankelijk van mensen die een boodschapje voor je zouden willen doen.’ Theo herkent dat: ‘ik woon nu heel erg prettig in een omgeving met allemaal jonge gezinnen. Dat is hartstikke leuk, maar het zijn allemaal hardwerkende mensen. Als wij hulp nodig hebben, dan valt dat wel te regelen, maar eigenlijk hebben ze weinig tijd. Als je in een wijk woont met allemaal ouderen zijn er toch wat meer mogelijkheden die je kunt creëren.’ ‘Noaberschap, zoals ze in het oosten zeggen’, voegt Johanna toe. ‘Het lijkt me prettig om te wonen in een omgeving met andere mensen die weten hoe het is als je een keer iets nodig hebt.’
Maar dat is niet het enige wat Johanna aanspreekt aan het wonen in een omgeving met andere 55-plussers. ‘Ik ben een mensenmens. Ik vind het contact met anderen heel belangrijk. Het lijkt me dus verschrikkelijk om afhankelijk te worden van bezoek. Dat je achter de geraniums zit te wachten tot er iemand langskomt. Nee, ik wil geestelijk en lichamelijk actief blijven. Senior Smart Living lijkt mij een omgeving waar mensen elkaar stimuleren om actief te blijven. Ik wil bijvoorbeeld weleens met mijn buren naar de film, een spelletje spelen of met anderen een boek lezen. Mijn huidige buren moeten allemaal gewoon werken, maar in Senior Smart Living wonen allemaal mensen die ook de tijd hebben om af en toe iets leuks te doen.’
‘Mensen zijn de laatste jaren heel erg individualistisch geworden’, vervolgt Johanna die al 35 jaar met haar man in een eengezinswoning in Huizen woont. ‘Maar ze vergeten dat als je ouder wordt, je niet meer alles kan doen wat je zou willen doen. Als je dan alles alleen moet doen, dan ga je tegen dingen opzien. Door mijn werk voor de Ouderenbond zie ik regelmatig mensen die daardoor aan huis zijn gebonden. Terwijl als je samen dingen onderneemt je langer actief blijft. Het houdt je jong!’ ‘Of daar in Senior Smart Living ook daadwerkelijk iets van komt, weet je niet zeker’, voegt Theo toe. ‘Je kunt mensen tenslotte niet verplichten sociaal te doen, maar de mogelijkheden zijn er in ieder geval. Je moet er met elkaar iets leuks van maken.’
Een andere reden voor Johanna om naar Senior Smart Living te verhuizen is het feit dat de woonomgeving daar is aangepast voor 55-plussers. ‘Ons huis is nog geen belemmering, maar je moet natuurlijk wel altijd vooruit kijken. Dus ik denk weleens: wat als één van ons wel wat gaat mankeren? Hoe regelen we alles dan? Je moet tenslotte niet pas op het moment dat het nodig is denken dat er iets moet gebeuren. Als ik in een rolstoel kom dan kan ik hier niet blijven wonen.’ Daarom zou Johanna binnen nu en vijf jaar graag verhuizen naar een aangepaste woonomgeving. Hopelijk niet omdat het binnen die tijd al nodig is, maar omdat ze niet gedwongen wil worden tot het maken van zo’n keuze.
Voor Theo zijn de aangepaste woningen in Seniorenstad een minder belangrijke reden om te verhuizen naar Senior Smart Living. Zijn huidige woning is al voorzien van gemakken zoals onder andere een verhoogd toilet. Hij vindt het wel interessant dat hij vanaf het begin af aan betrokken kan zijn bij de ontwikkeling van zijn toekomstige leefomgeving. ‘In Seniorenstad heb ik veel inbreng in hoe ik wil wonen.’
‘Ik ben zelf enthousiast over het idee voor Senior Smart Living, maar ik merk dat anderen daar soms anders tegenaan kijken’, vervolgt Johanna. ‘Veel mensen denken dat je in een soort commune gaat wonen met allemaal ouderen die iets mankeren. Maar Senior Smart Living wordt gewoon een woonwijk waar je in en uit kan lopen. Daarbij zullen er niet alleen maar mensen wonen die ziek, zwak of misselijk zijn.’ Theo herkent dat soort negatieve reacties. Hij is er vrij laconiek over: ‘als je het niets vindt om met gelijkgestemden te gaan wonen, dan moet je gewoon niet in Senior Smart Living gaan wonen’.
