Een brief van Ronette

Goedemorgen Alex,

Ik wil je verslag doen van mijn ervaringen van de afgelopen maanden, waarin ik op zoek ben gegaan naar een ”seniorenwoning”. Dat laatste valt niet mee, erger nog, eigenlijk wordt er totaal niet geanticipeerd op de woonbehoefte van oudere doorstromers die iets anders willen dan een 3- kamerflat van 60m2.

Ik heb het laatste half jaar 3 makelaars op bezoek gehad voor een vrijblijvende woningbepaling, want je wilt natuurlijk eerst weten wat je globaal aan verkoopprijs kunt verwachten, alvorens de volgende stap te zetten. Het lijkt wel of er prijsafspraken zijn gemaakt, want nadat de makelaars eerst de woning grondig inspecteren en minutieus noteren welke verbeteringen c.q. moderniseringen er zijn aangebracht, wordt de cruciale vraag naar de WOZ-waarde gesteld. Zodra je die bekend maakt, wordt de verkoopprijs daar op gebaseerd. Maar goed, dit even terzijde.

Het gaat om het totaal gebrek aan doorstroomwoningen voor 55+ers, die nog (lang) niet toe zijn aan een (te klein) appartement of een aanleunwoning. De projectontwikkelaars zouden goede zaken kunnen doen door met makelaars en gemeenten te inventariseren wat de woonbehoefte is van deze doelgroep. Dus nog even los gezien van een een complete Seniorenstad. Gewoon, de individuele woonbehoefte.

De makelaars die ik heb gesproken zeggen stuk voor stuk dat ze al 20 jaar geleden hebben gesignaleerd dat er voornamelijk wordt gebouwd voor jonge gezinnen en starters en dat er totaal geen rekening wordt gehouden met de grote groep senioren, waarover men zich in de dagelijkse politiek op andere vlakken (zorg en “vermogen”) zo druk maakt.

Jij weet als geen ander hoe senioren willen wonen, dat is allemaal geïnventariseerd. De senioren die ik spreek hebben 2 verschillende woonwensen:

De ene groep, waar mijn echtgenoot en ik onder vallen, wil graag grondgebonden wonen, gelijkvloers, ruime, lichte woonkamer, 2 a 3 ruime slaapkamers, genoeg bergruimte en- of ingebouwde kasten, buitenruimte zoals terras of tuin, in een woonwijk met goede voorzieningen op loopafstand. Eigenlijk zoals we nu wonen, maar dan in een (geschakelde) bungalow.

De andere groep wil bijna hetzelfde, maar dan in een appartement.

Wij hebben noodgedwongen voornamelijk appartementen bezichtigd, want wat wij willen is er eenvoudigweg niet. Die bezochte appartementen zijn meestal 30a 40 jaar oud, hebben zeer lage plafonds, overkapte terrassen, waardoor er geen of weinig zonlicht binnentreedt. En als er dan een passend appartement is , dan praat je over een half miljoen of meer qua prijs.

Het moet toch mogelijk zijn, om de politiek en de gemeenten ervan te doordringen dat de woonbehoefte er nu al en de komende decennia heel anders uitziet dan waar men nu mee rekent? Dit probleem speelt toch landelijk en al jaren?

Kan er niet een Taskforce worden opgericht die zich hiervoor sterk maakt? SIR-55 is er destijds al mee begonnen, en in Purmerend heeft dat weliswaar geleid tot 1 a 2 projecten, maar op lelijke locaties. Daar word je niet vrolijk van. De woningen zelf zijn inhoudelijk prima, maar aan de buitenkant foeilelijk.

Ik dacht dat jouw ervaringen ook al uitwijzen dat clusters seniorenwoningen op de juiste locaties, juist gewild zijn.

Enfin, ik schrijf maar eens even mijn ervaringen en frustraties van me af en wellicht heb je iets aan mijn hersenspinsels.

Fijn weekend en tot horens,

Ronette